adj. (Homme, esprit) dérangé.
●(1856) GRD 115. haval doh ur fol péhani e zou tervaliet é bèn.
●(1907) VBFV.fb 29a. déréglé, tr. «trevariet, direihet, dirol.» ●45a. fou, tr. «trevariet.» ●(1908) FHAB Gwengolo 273. strafilhet e dammik kalon, trevelhet e dammik spered... ●(1909) KTLR 136. Evel trevaliet he spered, e sellaz var he lerc'h. ●(1913) AVIE 21. A pe gleuas er roé Hérod kement sen, é oé bet trevariet ha Jéruzalem abèh ar un dro getou.