m. –où, –ioù
(1) Tracas.
●(1732) GReg 330b. Embaras, tracas, tr. «Tregaçz. p. tregaçzou.» ●934b. Tracas, tr. «Tregaçz. p. tregaçzou.»
●(1838) OVD 70. dihoallet ne zehé tregasse digampèn er bed de zivarchein hou calon. ●(1856) GRD 151. é creis en trecass ag er vuhé. ●(1862) JKS 269. heb ober dael, hep tregas na fouge, hep striv na kabal. ●(1869) SAG 256. kement a labour, kement a drekaz.
●(1902) LZBg Meurzh 57. Tregas erhoalh em es. ●(1902) MBKJ 237. ar brezeliou hag an tregasiou a ioa neuze. ●(1907) AVKA 283. Frealz ha levenez en tregaso. ●(1907) PERS 300. an tregas en euz bet a berz an diaoul.
●(1927) GERI.Ern 646. tregas, tr. «embarras moral, inquiétude.»
(2) Kemer tregas : se donner du tracas, se tracasser.
●(1880) SAB 182. arabat kemeret re a dregass. ●(1894) BUZmornik 505. poan ha tregas a gemerit gant kalz a draou.
●(1907) AVKA 190. te a gemer nec'h ha tregas evid ober stâl drao.
(3) Bout tregas àr e benn : être tracassé.
●(1896) HIS 97. en apostoled [e] oé tregas ar ou fen. ●148. Tregas e oé ar ou fen.