m. –ion Homme qui fuit, fuyard.
●(1732) GReg 441b. Füiard, qui fuit effectivement, tr. «Tec'her. p. tec'héryen.»
●(1902) PIGO I 46. Te a vezo eur reder hag eun tec'her war an douar. ●(1944) VKST Genver 20. A ! tec'her, chom a-sav ! ●(1963) LLMM 99/264. e kredas d’an tec’her e oa ar gwaz-se en sell da sparlañ dezhañ e hent.