m. taolioù-kaer
(1) Exploit.
●(1876) TDE.BF 605b. Taoliou-kaer, s. pl. m., tr. «Exploits d'un guerrier.»
●(1923) FHAB C'hwevrer 55. Ar re-man holl a gutuilhas gloar hag enor dre o zôliou kaer. ●(1939) MGGD 76. en abeg d'an taol-kaer edo o paouez ober. ●83. taoliou-kaer merc'h Aotrou ar Gergoad. ●(1963) LLMM 99/265. gant nebeut a lorc’h ennañ goude e daol-kaer.
(2) Loc. interj. par ironie (Un) taol-kaer !
●(1896) GMB 683. pet[it] Trég[uier] par ironie eun tôl kaer ! ou simplement tôl kaer !, tr. «qu'importe.»