Devri

talmañ / talmiñ / talmat

talmañ / talmiñ / talmat

v. intr.

(1) Fronder, jeter avec une fronde.

(c.1500) Cb. [talm] Jtem fundo / as. g. getter de la fonde. l. (lire : b.) talmat. ●g. souuent fonder. b. talmat alieux.

(1732) GReg 440a. Fronder, jeter des pierres avec une fronde, tr. «Talmat. pr. talmet

(2) (en plt du cœur) Battre.

(1879) BMN 281. he voazied, he galon, ne finvent mui, ne dalment an distera.

(1931) VALL 61a. Battre ; comme le pouls, une plaie irritée, tr. «talmi.» ●(1954) LLMM 42/12. Manet eo war lein e gein da selaou e galon baour o talmiñ gant trouz ur mekanik ha zoken ul labouradeg a-bezh.

(3) Ruer.

(1958) BRUD 3/102. (Pouldregad) Ruer, tr. «talmi.» ●(1959) LLMM 73/125. Chom a rae war evezh, prest da dalmañ, hag, evit lavarout ar wirionez, war e du tagnous.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...