Devri

strobiellañ

strobiellañ

v.

(1) V. intr. Trébucher.

(1941) SAV 20/20. (Pleiben...) Strobiella, verb. Streboti. Strobiella am eus graet gant eur maen na welen ket.

(2) V. pron. réfl. En em strobiellañ : se prendre, se coincer.

(1939) MGGD 81. eo en em strobiellet va lost, n'ouzon dare penaos, e lagadenn eur benveg lugernus ha, kaer am eus bet ober ha dizober, n'oun ket bet gouest d'e ziluzia ac'hane.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...