Devri

steud

steud

f. & adv. –où

I. F.

A.

(1) File.

(c.1718) CHal.ms i. enfilade, tr. «sted, steudennat, stedennat.» ●(1752) PEll 836. Steüt, Selon M. Roussel, est cr quer les Latins entendent par Series, & nos Bretons l'enterndent communément de même.

(1849) LLB 715-716. El-se, kent en emgann, é ma er soudarded / Peb unan én é leh, peb unan én é sted.

(1906) HIVL 129. tri uigent mil a dud ar ziù sted. ●(1935) DIHU 292/250. ur mañné ritennet get stedeu rezin. ●(1939) DIHU 336/292. Ur sted kiri e zo én hor raok.

(2) Suite, série, enfilée.

(1790) MG 365. ur stèd-complimanteu. 371. ur stèd pedenneu. ●372. goudé ur stèd Covezioneu. ●(1792) CAg 17. Guet ur stæd à-bep sortt crime. ●(1792) HS 11. ur stet à dreu peré n'enn dint quet nécessér. ●15. ne laran quet enn e mèss perpet heliet enn amzér, er stèt ag er blæyeu. ●23. Enn torfæt-cé e hum gavass quent pèl heliet dré ur stèt à réral. ●(17--) VO 43. ur stèd pradeu tr. (GMB 654) «suite de prairies.»

(c.1802-1825) APS 71. ur stæd a behedeu aral. ●(1854) PSA I 66. arrest er stèd a guement a victoérieu. ●(1855) BDE 813. Er stêd a fauteu e hran bamdé. ●(1861) BSJ 137. Tremein e hré Jesus-Chrouist é vuhé dré ur stèd a viracleu. ●230. ur stæd eahus a geuïér. ●(1867) BSSo 8. ou buhé ne oé meit ur stæd a lubricité.

(3) (agriculture) Andain.

(1896) GMB 654. pet[it] tréc[orois] steut f., tr. «rangée de gerbes.»

(1926) FHAB Du 436. me em eus trouc'het eur steud founnus, daoust ma n'eo ket ledan !

(4) (menuiserie) Tenon.

(1876) TDE.BF 590a. Steud, s. m., tr. «Tenon de mortaise.»

B.

(1) Selaou gant steud : écouter avec attention.

(1857) HTB 189. am chelaouet en deuz gant steud. ●(1896) GMB 654. gant steud (écouter) avec attention Histoariou 189.

(2) Reiñ steud d'ar gaoz : faire attention à la conversation.

(1896) GMB 654. rein steut (et steu) d'ar goz, tr. «faire attention à la conversation.»

(3) Ober steud : faire attention.

(1907) AVKA 56. Mestr, na refet steud ebed ha ni o vont da goll. Savateet anomp pe 'c'hom kollet ! ●(1920) KZVr 362 - 08/02/20. ober steud, tr. «faire attention.»

(4) Mont gant e steud : suivre son idée.

(1790) MG 381. Eid-on-mé m'el lausquehai de berdêq, ha me yehai attàu guet ma stèd. ●400. Ne vehai quet gùel de beb-unan monèt drèd guet é stèd, hemb clasq quemènt-ce a droyeu.

(5) Ober e steud : faire des siennes.

(1938) DIHU 330/180. deusto d'er glaù, d'en harnan ha der grezil derhel d'obér ou sted.

II. Adv.

(1) A-steud : en file.

(c.1897) GUN.dihu 146/316. Kent pèl, ér park abéh, ne huélér a bep tu / Meit, a sted, én ou saù, bodelleu gunéhtu.

(1904) LZBg Mae 107. donet e hra tud a sted de gavet iliz sant Viktor. ●(1905) DIHU 1/7. A sted é koéh er géaut ér prad. ●(1919) BSUF 23. ol er bobl hum dolpas a sted étal er stér.

(2) A-steudoù : par rangées.

(1849) LLB 711-712. Lod, aveid ou lakat a stedeu pen der ben [er gué]. ●(1897) EST 9. E droh hag e zastum ol er foenn a stèdeu. ●(189?) SAU.DIHU 148/350. aranket a stédeu.

(1907) VBFV.bf 72a. a stedeu, tr. «par files, par rangées.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...