m. –ed Sarrasin.
I.
●(1499) Ca 180a. Sarracin. g. idem ou payen.
●(1732) GReg 846a. Sarrasin, peuple Mahometan, tr. «Sarrazin. p. sarrazined.»
●(1866) HSH 135. er brezel a enep ar Saracinet. ●(1894) BUZmornik 255. ar vro-ze a ioa (...) etre daouarn ar Zarrasined.
II. Touiñ evel ur Sarasin : jurer beaucoup.
●(1973) (T) *M. Glanndour HYZH 89-90-91/73. Touiñ a ra evel Seranised (komprenit Saranised).