m.
(1) (religion) Sabbat.
●(1499) Ca 178a. Sabat vide in sadorn.
●(1659) SCger 107a. SAbat, tr. «sabat.» ●(1732) GReg 835a. Sabat, assemblée qu'on suppose que font les sorciers le samedi au soir, tr. «Sabat.»
●(1849) GBI I 51. da welet ar zabad. ●(18--) KTB.ms 14 p 51. Pa oa o tremen ar c'hroaz-hent, a oa koulz ar zabbad.
(2) Paotred ar sabat =
●(1878) EKG II 78. Epad m'edont, evel paotred ar zabat, o tansal, o iouc'hal hag o pec'hi. ●147. Eno e oue eur jabadao ker goaz ma n'o deuz biskoaz paotred ar zabat great kement-all.
(3) Sabat kizhier : sabbat des chats.
●(1896) GMB 589. pet[it] tréc[orois] zabad kéjer le «sabbat» des chats.