adv.
(1) Qui se traîne tout le temps.
●(1939) MGGD 80. pa zegouezas hemañ ruz-diruz ha brevet gant ar skuizder. ●(1943) TRHS 9. An holl a ziskennhag a gerzh ruz-diruz gant o fakadoù war-du an ti-gortoz. ●(1955) STBJ 15. brevet o c'horf oc'h ober hent, e kerzent ruz-diruz e-kichen o c'hezek.
(2) Bezañ ruz-diruz : traîner, passer le temps à ne rien faire.
●(1986) CCBR 204. (Brieg) bènî vèc'h dæ ruz diruz, tr. «alors vous étiez à nouveau plus ou moins innocupé.»