roc'hkenn

f. –où Râle.

●(1732) GReg 780a. Ralement, le bruit de la gorge d'un agonisant, tr. «Van[netois] Rohqen.» ●(1744) L'Arm 322a. Ralement, tr. «Rohquênn.. neu. f.»

●(1804) RPF 50. goleit ag un huizèn yein ha lardec, en hanal é verrat, er rohquèn é cresquein.