v.
(1) V. intr. Laisser un cri perçant.
●(1918) LILH 8 a Vezheven. Un én benag e achap én ur rifal. ●(1942) DHKN 65. er moualhi (…) e fardè kuit éañn, èl eun ten, én ur rifal spontet.
(2) V. tr. d. Érafler.
●(1907) VBFV.fb 83a. racler, tr. «riflein.» ●84a. raser, tr. «riflein.» ●(1931) VALL 242a. Effleurer, tr. «V[annetais] rifein.» ●(1934) BRUS 60. Effleurer, Egratigner, tr. «rifein.» ●(1935) DIHU 285/239. Rifet en des er boled skoé un ofisour.