Devri

rekour .1

rekour .1

m.

(1) Recours.

(1905) KANngalon Du 532. rekour ar re glanv hag an dud toc'hor. ●(1912) BUAZpermoal 925. n'o deus ken rekour en o holl ezommou nemer Gwerc'hez o mene. ●(1928) BREI 62/2c. N'eus hirie eta, evit al labourer, nemet eur rikour ; gwellaat al lezenn, ober anei diouz e zorn.

(2) Kaout rekour ouzh ub., da ub. : avoir recours à qqn.

(1659) SCger 169a. cahout recours ouz ar Verches, tr. «avoir recours a la Vierge.» ●(1732) GReg 789b. Recourir, avoir recours à quelqu'un, tr. «cahout recour da ur re

(1846) BAZ 256. ar re oll o deus bet recours dezan.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...