Devri

raouladur

raouladur

m. Enrouement.

(1499) Ca 14a. Vide in caux et in raoulladur. ●(c.1500) Cb 19a. roulladur. ●(1633) Nom 216b. Rhonchus, gutturis stridor : ronflement : raouladur, pa vez carguet an gouzoucq á caoulet.

(1659) SCger 168b. raouladur, tr. «enrouement.» ●(1732) GReg 349a. Enrouement, tr. «Rauladur. Van[netois] réüadur

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...