v. tr. d.
(1) Rançonner.
●(14--) Jer.ms 249. Hoz ranczonaff ne menaff quet, tr. «Je ne veux pas vous rançonner.»
●(1732) GReg 781b. Rançonner, tr. «Rançzouna. pr. rançzounet. Van[netois] rançzonneiñ.»»
(2) Payer la rançon de.
●(1835) AMV 210. anaout ar garantez infinit oc'h eus bet da rei oc'h-hini [goad] evit va rançoni.