adj.
(1) Obligatoire.
●(1890) MOA 261b. Ce qu'il faut faire, tr. «ar pez a zo rankout da ober.»
(2) Bezañ rankout da ub. (+ v.) : devoir, être obligé de (+ v.).
●(1860) BAL 200. ur mevel a zo evel rancout deza beza humbl. ●(1862) JKS 37. rak c'houi ivez euz ho re [faziou], a zo rankout d'ar re all da c'houzanv. ●141. Liez a weach evelato ez eo rankout d'ezho dioueret ar pez a c'hedont. ●(1867) MGK 19. Rankout e voe d'al labouz klask bod oc'h eur wezen. ●47. Rankout mad eo d'ezhi dougenn a-dreuz d'ar vein… ●97. Rankout voe d'ezhan dourna iud, darc'hai sounn. ●(1870) MBR 18. Rankout e oe 'ta d'ar prins iaouank mont dioc'h he garantez. ●(1879) BMN 104. Nebeud amzer goude, oa rancout dezhan dioueret an autrou Louet. ●(1890) MOA 361a. Vous n'êtes pas obligés, tr. «ne ket rankout d'e-hoc'h.»
●(1923) KNOL 218. Rankout oa d'eza, skriva d'ar roue e dad-kaer. ●(1952) LLMM 34/48. (Douarnenez) N'eo ket rankout deoc'h ober. Oa ket rankout dezho dimeziñ.
(3) Dre rankout : par obligation, obligatoirement.
●(1915) HBPR 87. o sonjal, na deufet, morse, a benn da lakaat ar gristenien, dre rankout, da blega d'al lezennou nevez.