[brpm penneu scann (plur.) < penn + skañv]
m. Personne écervelée.
●(1767) ISpour 329. enn amoédet, er penneu scann.
●(1803) MQG 9. Penn scanv, penn avelet, jacqezen, libouden. ●(1855) BDE 145. er penneu scan hag ahuélet. ●(1876) TDE.BF 508a. Penn-skañv, penn-skañ, s. m., tr. «Etourdi.» ●(1889) ISV 313. ar pennou scanv-ze a zarempred an tavarniou.
●(1924) FHAB Du 413. ar pennou skanv z'anezo. ●(1928) BFSA 22. Chom da c'hoariellat bepred gant eun toullad pennou skanv ?