[mbr pen eth, brpm penn-ed < penn + ed]
m. pennoù-ed (agriculture) Épi.
●(1633) Nom 74a. Spica : espy de blé : tamoüesen pe pen eth.
●(1732) GReg 359b. Epi, le haut du tuyau du blé, tr. «penn-ed. p. pennou-ed.»
●(1857) CBF 88. Ar pennou-ed a zo bouron, tr. «Les épis sont bien pleins.» ●(1866) FHB 66/109a. Seiz toc'haden, pe seiz penn-ed, leun ha kaer a zave var ar memez plouzen. ●(1876) TDE.BF 506b. Penn-ed, s. m., tr. «Epi de blé ; pl. pennou-ed.»
●(1900) MSJO 4. seis penn-ed kaer ha leun a c'hreun var ar memes koloen. ●(1932) ALMA 86. Pa deuas ar gorzen da benna, ar penn-ed da voda. ●(1957) BRUD 1/105. (Med dizale e klevis eun trouzig trist, heñvel ouz mouez eur hlohig-kañv, hijet bep eur mare.) Hanter-vouget a-wechou ha pellig etre pep hini, e tassone goustadig ar hlohadou, o koueza hini ha hini, evel greun o tizhilia diouzh pennou-id re ao.
►absol.
●(1710) IN I 162. Ruth o testum pennou varlerc'h medeurien Boos.