penn-askell

[brpm peñ asquell < penn + askell]

m. penn-eskell Aileron.

●(1732) GReg 22a. Aileron, bout d'aile, tr. «Peñ asquéll. p. pénnou æsquéll.»

●(1876) TDE.BF 506b. Penn-askell, s. m., tr. «Aileron.»