Devri

pec'her

pec'her

m. –ion Pécheur.

(1499) Ca 154a. Pechezr. g. pecheur. ●(1575) M 41. Penaux diouz plom ha scuezr, ez barnher pechezrien, tr. «Qu'au plomb et à l'équerre on jugera les pécheurs.» ●(1612) Cnf 4b. An pecher paour. ●16b. an personnaig eues an pecheur. ●(1621) Mc 22. an pechezryen all.

(1659) SCger 90a. pecheur, tr. «pec'her.» ●(c.1680) NG 24. pehour crichan. ●557. El se, peherion peur. ●(1732) GReg 706b. Pecheur, celui qui fait des pechez, tr. «Pec'heur. p. pec'heuryen. pec'her. p. pec'héryen. Van[neois] pehour. p. peheryon, pehouryan.» ●(1792) BD 4783. ar pecher ques, tr. «le pauvre pécheur.»

(1821) SST.ab xxxvi-xxxvii. er beherion en ou aes er bet man. ●(1857) HTB 81. Eun den a renk huel, mes gwall bec'haer. ●(1868) KMM 268. ar bec'heurien g'eiz.

(1907) PERS 88. kalz pec'herien a zistroje da Zoue.

►[empl. comme épith.] Qui dit, fait des péchés.

(1854) PSA I 262. un apostol péhour. ●(1859) MMN 36. loden an den pec'her. ●(1869) HTC 247. an den pec'heur.

(1953) BLBR 57/1. an dud pec'her.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...