m. –ed
(1) Original.
●(1647) Am 685. List an oristal dre'n sall da bale, tr. «Laissez l'original se promener dans la salle.»
●(17--) FG II 28. attao e viot-'hu un oristall.
●(1834) SIM 72. Clêo an horistal côs-se ive ! ●(1868) FHB 182/206b. Ann horistoll na c'houlenne ken. ●(1876) TDE.BF 488b. oristal, s. m., tr. «Original, individu qui a des idées bizarres.» ●(1890) MOA 367a. original (…) Un homme qui a des manies, tr. «oristal.»
●(1927) GERI.Ern 426. oristal, m., tr. «Homme bizarre, fantasque, capricieux.» ●(1957) AMAH 198. un oristal disoñj-dreist. ●(1992) MDKA 17. Pa laran eo hemañ eun orustal.
(2) Vaurien.
●(1850) MOY 183. Me deuy, horistal fall, da frotta did da lêr.
●(1908) FHAB Gwengolo 268. ne gredas ket mont larkoc'h daoust dezi da zisfiziout kalz var an oristalet. ●(1915) KZVr 132 - 12/09/15. oristal, tr. «en mauvaise part, dans le sens de «mauvais type» Loeiz ar Floc'h.
(3) C'hoari an oristal : faire l'original.
●(1955) VBRU 159. A-viskoazh e plijas din c'hoari va oristal.