n. de l. Melgven.
I. Mêlwenn.
●(1855) FUB 84. Ann hini Melven mestr-Préegher. ●(1865) FHB 10/80a. An Aotrou Calvez, F. mestr studi e Castel, so hanvet vikel e Melgven. ●(1876) BJM 157. Setu perac e reas missionou er bloaz-se e Gourin, e Conk-Kerne, e Melven, e Ploughernevel, e Poullaouen, e Roudouallec, e Plonevez-ar-Faou. ●(1878) SVE 965. Personn Melgven a zo fougeer. ●(1890) MOA 23a. Melven.
●(1905) ALMA 66. Melven. ●(1971) LLMM 149/405. Deomp ’ta dre vourc’h Melven ha Kroez Louarn.
II.
(1) Dicton.
●(1855) FUB 84. Person Kong a zô peskéter, / Ann hini Beûzek louzouer, / Ann hini Melven mestr-préegher.
(2) Dicton.
●(1878) SVE 965. Personn Melgven a zo fougeer.
III. [Toponymie locale]
●(1996) GESI 81. Ul lec'h zo e Melven (…) hag a dle bezañ Pont-Dinaou.