matarasenn

f. –où, mataras Matelas.

●(1732) GReg 607b. Matelas, tr. «Matalaçzenn. p. matalaçzennou.»

●(1866) FHB 98/364. var eur goz vatalazen. ●(1876) TDE.BF 444b. Matalasenn, s. f., tr. «Matelas ; pl. matalas, masc.»

●(1919) TOBB 30. matalassennou freuzet.