[mbr marchadour < marc’had + -our (gour .2)]
M. –ion, marc’hadizion
I.
(1) Marchand.
●(1499) Ca 132a. Marchadour. g. marchant. ●(1575) M 104. Prélat, na Marchadour, tr. «prélat ni marchand.» ●(1612) Cnf 45b. An heny à gra accord gant an marchadouryen arall. ●(1621) Mc 36. an marchadour é trafic, hac é marchadourez.
●(1659) SCger 76b. Marchand, tr. «marc'hadour.» ●158b. Marc'hadour, tr. «marchand.» ●(1732) GReg 601b. Marchand, tr. «Marc'hadour. p. marc'hadouryen. Van[netois] marhadour. p. marhadizyon, marhadouryan.» ●(1744) L'Arm 230a. Marchand, tr. «Marhadourr.. dision. m. ●(17--) EN 960. me gred din ehe eur marhedour lien, tr. «je crois, moi, que c'est un marchand de toile.»
●(1845) GBI II 354. Marc'hadourienn Paris, marc'hadourienn Rouan, tr. «Marchands de Paris, marchands de Rouen.» ●(1849) LLB 1622. aveid bout marhadour.
●(1934) BRUS 285. Un marchand, tr. «ur marhadour –erion.»
(2) [emploi adj.] Kêr varc’hadour : ville marchande.
●(1633) Nom 241b. Emporium : marché, ville marchande, lieu où on tient foire : marchat, kær marchadour, an læch ma vez an foar.
(3) Lestr-marc'hadour : navire marchand.
●(1633) Nom 149a. Nauis oneraria, grauis, frumentaria : nauire marchande : lestr marchadour.
●(1744) L'Arm 230a. Vaisseau marchand, tr. «Læsstre marhadour. m.»
●(1874) FHB 488/143a. ar c'habiten a droaz he lestr varzu eul lestr marc'hadour.
(4) plais. Marc’hadour gwinizh-du : charbonnier.
●(1928) LLLM ii 241. Ar marc’hadour gwiniz dû. On appelle ainsi, par plaisanterie, les charbonniers.
II. Blasons populaires.
(1) Marc’hadizion-moc’h : marchands de porcs (les gens de Landaul).
●(1911) DIHU 71/255. Marhadizion moh Landaul e houni argand ér vichér, rak kenevé-sé ne chomehent ket énni.
(2) Marc’hadizion : marchands (les gens de Plumelin).
●(1911) DIHU 73/282. Tud Plérin e zou marhadizion.
(3) Marc’hadourien-kaol : marchands de choux (les gens de Saint-Brieuc).
●(1732) GReg 839a. burlesquement on dit. marc'hadour caul. p. marc'hadouryen caul. id ẽ, marchand de choux.