m. –ion Gantier.
●(1499) Ca 131a. Manheguer. g. gantier.
●(c.1718) CHal.ms ii. gantier, tr. «manegour.» ●(1732) GReg 448a. Gantier, tr. «Mañneguer. p. mañneguéryen. Van[netois] mañnegour. p. yon.» ●(1744) L'Arm 169b. Gantier, tr. «Mannégourr.. guerion. m.»
●(1856) VNA 56. Gantier, tr. «Mannégour.»