Devri

leñvañ / leñviñ / leñval

leñvañ / leñviñ / leñval

v.

I. V. intr.

A. (en plt de qqn)

(1) Pleurer en gémissant.

(c.1500) Cb 91a. [garm] Jtem eiulatus / a / um. g. cry en plorant. b. leuaff ouch goelaff. ●(1650) Nlou 138. Cacc pep eneff diadré da leuffal, tr. «que toute âme, rejetée en arrière, pleurât.»

(1659) SCger 34b. crial, tr. «lênua.» ●156b. lenva, tr. «crier.» ●(c.1718) CHal.ms iii. pleurer, tr. «goüilein, oüilein hiruoudein lehanein.» ●(1732) GReg 235a. Crier, élever sa voix avec violence, tr. «leñva. pr. leñvet

(1860) BAL 76. grit ma levin, ma scuillin daelou c'huero. ●(1876) TDE.BF 396b. Leñva, v. n., tr. «Gémir, crier comme les petits enfants.» ●(1896) GMB 361. leanein pleurer, à Sarzeau.

(1909) BROU 226. (Eusa) Diroll da c'hoarzin, da leñva, tr. «éclater de rire, de pleurer.»

(2) Leñvañ forzh =

(1732) GReg 235a. Crier à la force, tr. «leñva forz

(1894) BUZmornik 194. enn eur grial hag enn eur lenva fors.

(1909) FHAB C'hwevrer 36. ne rea nemet lenva fors. ●(1927) KANNkerzevod 13/5. Lenva-forz a rea o laret ar c'homzou-ze.

(3) [empl. comme subst.] =

(1867) FHB 123/145b. Ar baourez coz a reaz eur pennad mad a lenva.

(4) =

(1907) VBFV.fb 75b. piailler parl. des personnes, tr. «leañnein

B. (en plt d'un animal) Bêler.

(1800) GLC 160. me gleff ar bastoret o cana ac an denvet e lenva.

II. V. tr. i. Leñvañ da ub. : pleurer qqn.

(1911) BUAZperrot 329. pobl Rom o lenva d'ezan.

III. V. tr. d. Leñvañ ouzh ub. : crier à qqn.

(1530) Pm 151. Hac ez leffys outy dyson (…), tr. «Et je criai vers elle, sans bruit : (…).»

IV. Leñvañ evel ur vadalenn : voir madalenn.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...