f. –où
(1) Lieu déterminé.
●(1927) GERI.Ern 345. lec'hienn f., tr. «lieu déterminé.»
(2) [au plur.] E lec'hiennoù : en certains endroits.
●(1867) FHB 118/112b. An edou en em glemer anezho e lec'hiennou. ●(1868) FHB 165/66a. E lec'hiennou e tiscarer ar c'hroaziou. ●(1874) FHB 490/159a. An hent da vont di a ia a hed ar ster hag a zo striz e lec'hiennou.
●(1907) BOBL 08 juin 141/1b. Ar chatallerez a zo dister en leac'hchennou rag neuz ket a voued. ●(1915) HBPR 142. Ar veleien vad, e leac'hennou, ne ellent mui beva.