[kri + -adeg]
F. –où
(1) Suite de cris.
●(1918) LZBt Mae 6. Epad an noz warlerc'h, klevet kriageg (lire : kriadeg) ganin, e sonjen e oa nijet eun ine ouspen d'ar Baradoz.
(2) Cris poussés ensemble.
●(1905) BOBL 18 mars 26/1c. kriadek tud véo, hopadek, blejadek, garm, iud, iouc'h, ha me oar ! ●(1931) VALL 170a. l'action de pousser des cris, tr. «kriadeg.» ●(1973) BAHE 76/39. kriadeg c'harv an evned-mor... ●(1975) BAHE 87/11. nag a griadeg, nag a c'hoarzhadeg !