m. –où
(1) Conversation.
●(1890) MOA 158b. Nous en avons causé (parlé), tr. «kaoze a zo bet etre-z-omp.»
●(1922) BUBR 19/222. e klaske an tu da gaout kaoze outan.
(2) Ober ur c'haoze : faire un bout de conversation.
●(1902) PIGO I 14. eet breman, mar karet, d'ober eur c'hôze gant Jozefin. ●17. Tostoc'h e vefomp bepred d'ober eur c'hôze !
(3) Manière de parler, accent.
●(1890) MOA 80. Un langage âpre, tr. «eur c'haoze lourt.» ●102b. Accent parlant, tr. «kaoze.»
●(1959) BRUD 7/21. n'o-deus ket e Landi ar memez kaoze eveldomp-ni e-kichenn ar mor.