f. –où, kanastilli
(1) Petit meuble de rangement à cuillers.
●(1732) GReg 947a. Vaisselier, lieu où on met la vaisselle, tr. «canastell. p. canastellou.»
●(1876) TDE.BF 318a. Kanastell, s. f., tr. «Egouttoir.»
●(1919) KZVr 325 - 25/05/19. Kanastell, tr. «pour les cuillers, féminin, Dastumet e gouelet Léon gant Loeiz ar Floc'h.» ●(1982) TIEZ I 192. Le porte-cuillers (…). Le nom utilisé est parailher ou stal loaiou en Haut-Léon, kanastell ou listrier en Bas-Léon. ●(1988) TIEZ II 223. Il existe parfois un porte-cuillers : parailher, kanastell, panner-loaiou ou encore marc'h-loaiou.
(2) Garde-manger.
●(1942) DADO 16. Feiz ! n’am eus ket da glemm !... Gaou a lavare, rak kavet am eus ’barz ar ganastell eun tamm brao eus ar blaïsenn…
(3) =
●(1955) STBJ 65. gwigour hor c'hirri-gwint hag hor c'hanestilli bras ! ●108. Eur ganestell charbañ dirod. ●223. Kanestell : diabarz eur c'harr hag, ive, eur c'hastell-karr.
(4) Plancher de la charrette.
●(1944) GWAL 165/313. (Ar Gelveneg) Karrastell : plañchod ar c'harr ; «brein eo ar c'harrastell hag arabat lakaat re a bouez er c'harr». Dont a reer ivez da ober karrastell eus ar plañchod hag ar brec'hioù war un dro ; div rann dre vras a vije neuze en ur c'harr evit al labourer-douar : ar garrastell hag ar rodoù.