m.
(1) Partie dure de qqc.
●(1633) Nom 100a-b. Centrum : dureté de l'arbre : an calet ves an guezen.
(2) Ar c'haled : la dure.
●(1732) GReg 310b. Dure, la dure, la terre, le bois, la pierre, tr. «Ar c'haledd.» ●Coucher sur la dure, tr. «Gourvez var ar c'haledd.» ●Dormir sur la dure, tr. «Cousquet war ar c'haledd.»
●(1839) BESquil 564. ne gousqué nameit ar er halet.
●(1911) BUAZperrot 122. gourvez var ar c'halet, e leac'h var ar bouk. ●164. e tremene an noz pad asten var ar c'halet.
(3) sens fig. Ar red hag ar c'haled : l'inévitable.
●(1939) DIHU 5332/233. Er red hag er haled, tr. «l'inévitable.»