adj.
I. Attr./Épith.
A. (en plt de qqn)
(1) De basse condition, pauvre, modeste.
●(1787) BI 4. a galoneu simpl ha neal en dutt izelec. ●18. gannet à dutt peur hac izelec. ●(1790) MG 38. ne brezai quet diusq é doq d'en dud izelleq. ●173. er véstr e rinq hum gomportein é quevir ou serviterion èl é quevir berdér izêlleq. ●(17--) TE 375. souéhét oènt ma rait quemènd a stad ag un dén sàuét a dud quen izellêq.
●(1911) BUAZperrot 223. an dud izelleka. ●(1913) AVIE 8. Didronet en des er ré gelledek / Ha saùet er ré izélek.
(2) Humble, modeste.
●(1861) BSJ 121. en dud vihan hag izélèg.
●(1911) BUAZperrot 223. An dud gouisieka eo ivez an dud izelleka. ●(1935) BREI 421/1d. pedi gant eur galon izelek.
B.
(1) (Condition) modeste.
●(1790) MG 3. én ur stad iseleq. ●(1857) LVH 69. er stad izéleg m'en dint.
●(1942) DHKN v. d'hon tennein ag hor stad izélek.
(2) (en plt d'un pays) =
●(1913) HIVR 8. é pé stad izelek ha truhek é oé koéhet er vro.
II. Adv. Humblement, modestement.
●(1912) BUAZpermoal 230. Eno e vevas ken izelek hag an disteran eus e vreudeur.