adj. Avoir de l’esprit.
●(1767) ISpour 83. bout ispridettoh eit er-ré-ral. ●(1787) BI 113. Ispridet hac aviset matt-ouai. ●(1790) MG 37. ne oènt quet ispridettoh na désquettoh eid en dud diar er mæzeu.
●(1804) RPF 13. Augusten e ouai gùihue, ispridet. ●(1825) COSp 97. er ré ispridettan. ●(1861) BELeu 80. n'en d'on quet ispridet erhoalh.
●(1907) BSPD I 230. èl ma oé ispridet mat. ●(1907) BSPD II 208. ispridet èl ous.