m.
I. (en plt de qqn)
(1) Huées, insultes.
●(1530) Pm 33d (Tremenuan). A lem an bet a laet a hu, tr. «Qui tire le monde de l'outrage, de l'insulte.»
●(1847) FVR 251. Ar gouel a ehanaz e kreiz ann hu. ●(1877) EKG I 67. An hu a viche bet var hor lerc’h. ●(1882) BAR 76. e creiz an hu hag ar blasphemou. ●135. e creiz an hu hag ar c'hri.
●(1928) BFSA 42. setu ma tirollas an hu hag ar you warnan. ●(1931) VALL 366b. Huée, tr. «hu m.»
(2) Ober an hu ouzh ub. : huer qqn.
●(1954) VAZA 56-57. Hag i o sutal, oc'h ober an hu outañ, o kanañ dezhañ e begement.
(3) Ober hu, an hu war ub. : pourchasser qqn.
●(1870) FHB 304/337b. da ober rins er c'houenchou, hag hu var ar venac'h. ●(1871) FHB 310/386a. ober hu var ar re a deue ac'hano. ●(1894) BUZmornik 283. enn he amzer eta e oue great hu var ann dud fidel, evel var al loened gouez.
●(1915) HBPR 14. Ar Gannadet (...) a lakeaz tud fall Paris da ober hu varnho. ●71. An oll a gommansas ober hu var ar belek fall. ●163. Ar bourg a oa leun a dud hag a reaz hu varnhan. ●(1955) STBJ 52. Pa vez piz ar paeron hag ar vaeronez, e ra ar voused an hu warno hag, e-lec'h «En anduitilh !», e hopont a-bouez penn ha gwasa ma c'hellont ; «Ar foerell ru ! Ar foerell ru !» evit ober mez dezo.
(4) Ober hu : crier.
●(1650) Nlou 141j. Drez deuent ez grent hu, en nos du dr’en ruaou. tr. Herve Bihan « A mesure qu’ils venaient ils criaient dans la nuit noire par les campagnes »
II. (en plt des animaux)
(1) Battue.
●(1872) ROU 100. Depuis qu'il n'y a pas eu de battue dans ce bois, les loups s'y sont reproduit, multiplié, tr. «abaoe n'euz ket bet hu ebed var ar bleizi er c'hoad-ma, ez eus goenned a leiz anezo.
(2) Loc interj. Hu ! hu ! hu : cri de huée.
●(1867) MGK 83. Hu ! hu ! hu ! harz ar bleiz !