v. intr. Former de la houle, houler.
●(1821) GON 281b. Houlenna, v. n., tr. «Former d es houles, des vagues, en parlant de la mer.» ●(1896) HIS 59. Mès idan bèr, é saúas aúél kriú ; houlennein e hré er mor. ●100-101. kornal e hré en aúél ; er mor e houlenné.
●(1931) VALL 366a. être houleux, tr. «houlenni.»
►sens fig.
●(1958) BLBR 115/6. eur parkad ed, oh houlenna, dindan ezenn an abardaez.