adj.
(1) Coincé, arrêté.
●(1872) DJL 14. Ian, eur mareadig houbet, a ziblas erfin.
●(1905) BOBL 25 novembre 62/1d. Montchou ar re penzeet a zo houbet holl var 11 heur 40 munut noz. ●(1964) ABRO 18. War-lerc'h ar stokadenn e chomas eno [al lestr], houbet ha difiñv dindan an tarzhioù divent a zisac'he warnañ. ●23. edo al lestr en e bezh, houbet tost d'ar reñkennad kerreg. ●(1965) BAHE 44/38. N'ouzon ket petra 'zo war va soc'h, ne ra nemet turiat : houbet eo.
(2) =
●(1965) BAHE 44/38. Paouezet eo ar vuoc'h da beuriñ, houbet eo ; re gaer eo ar geot.