Devri

hennañ

hennañ

pron. dém. cf. hemañ

(1) Celui-ci.

(c.1680) NG 37. En decuet sin uezo henan. ●(1790) MG 39. marmottad e rér inemb de hennèn.

(1825) COSp 117. ér chapistreu arlerh hanan. ●(1838) OVD 68. er honzeu chiffus a berh hennen, pé honnont. ●(1856) VNA 103. Que ce jour est mélancolique ! tr. «Tristet un deuéh-é hennen !» ●104. Voici un hiver bien dur, tr. «Hennen zou ur gouyan forh calet.»

(1921) BUFA 80. Hanen e oé ken diéz, ken rekin ma n'hellé hañni donnet de ben anehon. ●(1924) SBED . Geou sur emé hanan.

(2) Ce.

(c.1680) NG 25-26. Henan a uo cruel meurbet, / Cleuet er gurun, en luhet.

(3) Hennañ ha hennañ : tel ou tel.

(1790) MG 48. Hennen ha hennen, e larér, e zou bet é covessad.

(1838) OVD 169. hennen ha hennen e gorolle é mæstre.

(3) Hennañ ha henhont : untel et untel.

(1854) PSA I 17. ha jamæs ne vanquamb a larèt, a p'en d'omb oueit er mæz ag en ilis, ha forh liès abarh memb, er ré-men hag er ré, hennenn ha hennont, honnen ha honnont en dès bet ou zam hiniue.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...