pron. dém. Untel.
●(1710) IN I 94. ar c'homsou dipitus-se a lavaro hen-a-hen var va foues (…) an disprijanç-se a raï hen-a-hen ac'hanon. ●305. Na livirit quet hen-ha-hen a so ur mezvier. ●390. dilesel ar pez hon eus destumet etre daouarn hen-a-hen, pere er fouillezo martese. ●(1732) GReg 186b. Je l'ai comparé à un tel, tr. «Me am eus e gomparachet da hen-a-hen.» ●909b. Un tel, tr. «Hen-ha-hen.»
●(1876) TDE.BF 285b. Hen-ha-hen, subst. masc., tr. «un individu, un tel. Anavezit-hu hen-ha-hen ? Connaissez-vous un tel ?»
●(1962) EGRH I 108. hen-ha-hen pron., tr. « un tel (= neb-mañ-neb). »