Devri

harzh

harzh

m. & adv. –où

I. M.

(1) Aboiement.

(1499) Ca 108b. g abayement de chien. b. harz. ●(1633) Nom 216a. Latratus : abay, abayement : harz, harzal eguis vn quy.

(c.1718) CHal.ms i. abboy, le cri, le Iapper d'un chien, tr. «harh ur hi..» ●(1732) GReg 4a. Abboi, ou abboyement, le cri d'un chien, tr. «Harz. Van[netois] harh.» ●(1744) L'Arm 3b. Abboi, cri du chien, tr. «Harh.. pl, heu. m.»

(2) Aboiement(s) ; manière, action d'aboyer.

(1878) EKG II 26. Dioc'h he harz, hennez zo eur c'hi chase.

(3) Aboiements de plusieurs chiens.

(1902) PIGO I 213. eur yud, eun harz, eur c'halompadek 'oe klevet.

II. Loc. adv. A-harzh hag a-sko : à cor et à cri.

(1889) CDB 171. Ha ma krient ha c'harz ha sko, tr. «Et ils criaient à tue-tête.» ●Ha c'harz ha sko», m. à m. : «Et aboie et frappe» ; c'est-à-dire : à cris et à coups. Ces dictons sont souvents intraduisibles.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...