Devri

halañ / haliñ .2

halañ / haliñ .2

v.

I. V. tr.

(1) V. tr. d. Haler.

(1944) GWAL 165/317. (Ar Gelveneg) Halañ : sachañ, tennañ war ; «sachañ» a zo dianav ; halañ a zo implijet kalz : «halet hon eus an eor er vag».

(2) V. tr. i. Halañ war : tirer sur.

(1790) MG 74. halein e rér ar nehou que ne rong.

(1944) GWAL 165/317. (Ar Gelveneg) Halañ : sachañ, tennañ war ; «sachañ» a zo dianav ; halañ a zo implijet kalz : «hal war ar skout», «halomp war ar gordenn».

II. V. intr. (en plt d'un talus) S'ébouler.

(1890) MOA 227b. Ébouler (s'), tr. «Hala, v. n. (parlant d'un talus).» ●230a. Écrouler (S') (Parlant de talus), tr. «hala, v. n.»

III. Halañ he bag en aod : voir bag.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...