glasc'hoarzh

m. –où Rire forcé, rire jaune.

●(1876) TDE.BF 230a. Glaz-c'hoarz, s. f., tr. «Rire du bout des lèvres.»

●(1931) VALL 661b. rire jaune, tr. «glas-c'hoarz.» ●(1950) KBSA 75. Hag e klevan adarre ar glasc’hoarz am boa klevet e-tal Kemper, soñj hoc’h eus.