Devri

gallegat / gallegañ / gallegal

gallegat / gallegañ / gallegal

v.

I. V. intr.

(1) Parler français.

(1732) GReg 434a. Parler François, tr. «Gallegat. pr. galleguet

(1876) TDE.BF 221a. Gallega, gallegat, v. n., tr. «Parler français.» ●(1877) FHB (3e série) 23/190a. evelse ec'h en em blij o c'hallegat. ●(1889) ISV 449b. An anter, emezhan, oun re vad / Silaou 're-ze da c'hallegat.

(1904) BOBL 8 octobre 3/1c. Natur ar marc'h eo gwirinal, natur ar Gall, gallegal, natur ar Breton, brezhonega. ●(1907) KANngalon Eost 469. Vivarel a ouie len, skriva, hag eur sklabez gallegat. ●(1909) FHAB Gwengolo 270. var zigarez boaza ar bugel da c'hallegat. ●(1926) FHAB Here 398. Da eil, e welomp ar Vretoned o c'hallega dre ma teu lorc'h enno. ●(1942) FHAB Meurzh/Ebrel 144. o tremen, dre an hent, en eur c'hallegat. ●(1944) EURW I 119. he mab a oar gallega reiz.

(2) Gallegat ouzh ub. : parler français à qqn.

(1905) BOBL 29 juillet 45/3e. Perag e c'hallegez deuz hounnez ? ●(1925) FHAB Du 420. gallegat outo. ●(1929) FHAB Genver 4. o c'hallegat ouz o bugaligou.

(3) Gallegat a-enep : s'exprimer contre qqc.

(1867) FHB 134/239b. en em lakejont da c'hallegat a enep ar relijion.

(4) Bégayer.

(1890) MOA 140b. Bégayer, tr. «gallegat

(5) Baragouiner.

(1890) MOA 137a. Baragouiner, tr. «Gallegat

II. V. tr. d. Parler (français).

(1926) FHAB Here 398. Ar Vretoned eta a gendalc'ho da c'hallega galleg fall.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...