Devri

gabell

gabell

m. & interj.

(1) M. Gabelle.

(1633) Nom 203a. Vectigal : tribut, gabelle : tibut (lire : tribut), gabell.

(1659) SCger 61a. GAbelles, tr. «gabel.» ●(1732) GReg 444a. Gabelle, imposition sur le sel, tr. «Gabell. ar gabell

(1931) BAGA 11. C'hoaz tailhou nevez pe gabel ; / eun dro bennak da skuba hor godell.

(2) Interj. (juron) Gabelle !

(1955) STBJ 71. Ar mevel am eus ar muia eñvor anezañ a oa Fañch Gabel, abalamour ma teue ar gomz-se eus e c'henou evit sakreal. ●(1957) ADBr LXIV 460. Gabel : interjection. – Accent sur la première syllabe ; sorte de juron que l'on profère devant une éventualité que l'on redoute : 'michañs, gabel ! ne gouezo ket hoa(z) an neñv war or penn ! S'agirait-il d'une survivance du français «gabelle», mot autrefois exécré ?

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...