v. intr. cf. frougiñ
I. Pisser.
●(c.1718) CHal.ms iv. vriner, tr. «frouguein lausquein deur, friguein.»
●(1912) RVUm 164. E léh ma frig ur hi, / E frigou deu pé tri. ●(1934) MAAZ 92. Marion é frigat én hé guélé. ●(1935) DIHU 289/302. pe fal d'em zud freget.
II. Ar bleiz o frigat ouzh al loar : voir bleiz.