fanisañ

v. intr. Déguerpir.

●(1902) PIGO I 102. hag hen da fanisan war ger, a-dreuz d'ar poullou, ken ma zailhe an dour dreist d'e benn. ●(1908) PIGO II 155. Hen da fanisan a-dreuz d'ar c'hoad. ●(1922) BUBR 24/387. prest da fanisan.