m. & coll. –où
I. M.
(1) Fagot.
●(1857) CBF 38. daou c'hant fagod, tr. «deux cent fagots.»
(2) Fagodenn : fagot.
●(1659) SCger 147b. fagoden, tr. «fagot.»
II. Coll. Fagots.
●(1659) SCger 32b. cotteret, tr. «fagoden. p. fagot.» ●55b. fagot, tr. «fagoden p. fagot.» ●147b. fagoden, pl. fagot tr. «fagot.» ●(c.1680) NG 122. Carguet a fagot hac a dan. ●(1732) GReg 350b. Entasser des fagots, les amonceler, tr. «berna queuneud, ou, fagod.» ●(1752) PEll 295. Fagod, Fagot, sing. Fagoden, Plur. Fagodou.
●(1869) TDE.FB 382a. Le lieu où l'on entasse les fagots, tr. «toull ar fagod.» ●Un tas de fagots, tr. «eur bern fagod ; eur grac'hell fagod.» ●Il y a là quelques fagots, tr. «eunn nebeud fagod a zo aze.»
●(1927) GERI.Ern 145. fagod col., tr. «Des fagots, sg. fagodenn f. pl. ou.»