Devri

eme

eme

v.

(1) Dit.

(1821) SST 85. e met sant Paul. ●(1829) HBM 2. eme Pêr da Baul.

(1902) PIGO I 11. «Ma ! Biken n'am bije kredet !» 'me unan. ●(1907) AVKA 125. N'eo tam red ebed, eme Jesus. ●(1911) BUAZperrot 467. Ar pab, aotrou, eme gerkent ar bugel.

(2) Blason populaire : emeeaned, surnom des habitants de Belz.

(1947) BRMO 31. ceux [= habitants] de Belz, Leuiged (petits poux) ou Eméeaned (car ils répétaient souvent en parlant "Emé ean", "disait-il").

►[form. conju.]

S1 emezon / emedon

(1659) SCger 146b. emiounme, tr. «dis-je.»

(1834) SIM 119. Hopal-la, emedòn-me.

S2 emezout / emedout

(1924) FHAB Du 406. Te'zo o vont kuit, emedout ?

S3m emezañ

(1650) Nlou 65. Me gray rez é mezaff, ambuig do dystrugaff, tr. «Je ferai facilement, dit-il, une embuscade pour les détruire.»

(1659) SCger 146b. emeza, tr. «dit-il,.» ●(1763-1767) SE 5. emeza, tr. «dit-il.»

(1878) EKG II 71. Livirit dign, maouez, emez-han.

(1942) DHKN 70. Damezél ker, emé ean, laret hou poè dein er uéh aral, é voureh bras é lenn romanteu.

S3f emezi

(1659) SCger 146b. emezi, tr. «dit-elle.»

(1763-1767) SE 2. emizi, tr. «dit-elle.»

(1878) EKG II 172. va breur Per, emez-hi. ●265. deit d'am c'haout, emez-hi.

P2 emezoc'h-hu

(1905) BOBL 15 juillet 43/3a. Petra, emoc'h-hu.

(1924) FHAB Du 402. Chom unanet a dlefent ober, emedoc'h ?

P3 emezo

(1763-67) SE 10. emezo, tr. «dirent-ils.»

►[form. comb.]

S1 eme-me / emeve

(17--) VO 51. Allas ! é-mé-mé dehou.

(1869) SAG 15. Va mam geaz, eme-ven. ●(1878) BAY 34. E mé-mé, tr. «dis-je, disais-je, ai-je dit.» ●(1878) EKG II 31. Sell-ta, eme-ve dign va-unan. ●37. Asa ! eme-ve. ●121. Ne vezign ket pell eme-ve ouzign va-unan.

(1925) SFKH 34. Pas, pas emé-mé.

S2 eme-te / emede

(1763-67) SE 73. mout habil. eme-dé.

(1867) FHB 152/382a. Da vihana, eme de, ma vije eat an eil eus ar merc'het. ●(1878) BAY 34. E mé-té, tr. «dis-tu, disais-tu, as-tu dit.» ●(18--) MIL.ms (d’après BUBR 23/362). pa dle dont diou wech c’hoaz, eme-te.

S3m eme-eñ

(1878) BAY 34. E mé-eañ, tr. «dit-il, disait-il, a-t-il dit.»

S3f eme-hi

(1878) BAY 34. E mé-hi, tr. «dit-elle, disait-ell, a-t-elle dit.»

P1 eme-ni

(1878) BAY 34. E mé-ni, tr. «dîmes-nous, disions-nous avons-nous dit.»

(1878) EKG II 15. Nann, nann, eme ni a-unan.

P2 eme-c'hwi

(1790) MG 190. fache vehai gueneoh, é-mé-hui.

(1878) BAY 34. E mé-hui, tr. «dîtes-vous, disiez-vous, avez-vous dit.»

P3

(1878) BAY 34. E mé ou e ment-ind, tr. «dirent-ils, disaient-ils, ont-ils dit.»

ø dit-on

(1838) OVD 123. Er mandragore e daule, e m'ind-i, a ziabêl ur vlas huêc.

►[form. comb. avec le verbe être]

S3m eme vezo ; eme vezo-eñ

(1710) IN I 235. eme vezo ar Roue eus ar beorien. ●463. ne servicho quet (…) d'an oll, emevezo-èn.

P2 eme viot ; eme vezo-c'hwi

(1710) IN I 318. Mæs pebez droug a so er c'hoariou-se, eme viot-hu ? ●hoguen, eme vezo c'hui, contant oump an eil-tu hac eguile da c'hoari er gondition-se.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...