adj.
(1) Ravagé.
●(1920) FHAB Genver 194. ar gwad skuilhet, ar madou drastet. ●(1949) ENRO 303. Hag, evel ma vije grizilh e vije, e kouezh a vruzhunnoù war ar parkoù drastet.
(2) Drastet gant ar boan : ravagé par la douleur.
●(1877) BSA 249. Goude tri dervez ha teir nosvez tremenet ep cousket, drastet gant ar boan, ar c'hrouadur a ioa en he dremenvan.