f. –où
(1) Poignée d'épée.
●(1906) KANngalon C'hwevrer 36. gant dournel ho c'hlezeier. ●(1927) GERI.Ern 119. dournell f., tr. «poignée d'épée.» ●(1928) FHAB Meurzh 219. eur pez kleze, eun dournell arc'hant d'ezan.
(2) Mancheron de charrue.
●(1732) GReg 155a. Les deux branches [de la fourche de la charruë] sans distinction, tr. «dornell. p. dornellou.»
(3) = (?).
●(1876) BJM 186. Ar medicin ne oa ket re zevot, hag evelato a ghemeras un dornell, bet gant ar missioner coz o veachi er goanv.