f.
(1) Profondeur verticale.
●(1732) GReg 759a. Profondeur, tr. «Van[netois] dounded.»
●(1856) GRD 310. dondæt er mor hag ihueldæt en aibr. ●(1860) BAL 18. Spered ebed ne vuzulo an doundet nac al lec'hed eus ar mor-se. ●(1868) KMM 256. pevar ug'ent troatad doundet.
●(1907) RNDL 25. é donded er bé du.
(2) par ext. Profondeur horizontale (des bois, etc.).
●(1838) OVD 273. én dondæt ag en deserheu.
●(1904) LZBg Genver 19. én donded ag er hoèdeu.
(3) sens fig. Profondeur, tréfond.
●(1829) CNG 4. en dondæt ag é gonsciance. ●(1843) LZBg blezad 1añ 2l lodenn 15. en dondœd a me halon. ●(1849) LLBg IV 4. Ag en donded a hur halon.
●(1902) LZBg Mae 113. én donded ag é galon. ●(1905) IMJK 292. n'hellou biruikin lén én donded a jujemant en Eutru-Doué. ●(1925) FHAB Du 409. Ar gwirioneziou displeget edoug an deiz-ze o deus muioc'h a zounded hag a ledanded.